خسته ام از نوشتن از عشق ...

از نوشتن از این همه احساس،خسته از این کلمات کودکانه…

خسته از جستجو کردن، خسته از فراموش کردن بودنم ، فراموش کردن هستی ام...
خسته از بازیهای بچه گانه، از بازی با این همبازیهای بچه تر از خودم ...
خسته از کشیدن منحنی به شکل قلب و پرتاب تیری به سوی آن .... !!
خسته از دویدن برای رسیدن ، برای رسیدن به هیچ !
خسته از شنیدن نجوای ناله های عاشقانه عاشقی در کنج تنهائیهایش ...

خسته ام از این اعتیاد قلبم به عشق ....

از اعتیاد چشمانم به اشک، از اعتیاد روحم به غم و غصه ...

خسته ام از این قمار، از قمار دل ! قماری که آخرش چه برنده باشی و چه بازنده،  «بازنده ای » بیش نخواهی بود !

خسته از جارو کردن خرده شیشه های دل ...!! خسته از مرهم گذاشتن بر این زخمهای کهنه ...

خسته ام از کاروانسرا شدن دل !!! و به زیر سؤال رفتن عشق .....

خسته ام.... خسته ی خسته ..!! خسته ازاین صبر و انتظار، خسته از تکرار روزها ،

خسته شدم از رویای تو، خسته شدم از خودم ، خسته شدم از این زندگی ...